Gisteren kwam het verdrietige bericht binnen dat Claartje, de langste en bij verre weg oudste bewoonster van de Leemweg, helaas is overleden. Claartje (Belgisch Blauw) ontsnapte meer dan twee decennia geleden uit een slachthuis in Koudum en rende vervolgens een hele middag door de straten, achtervolgd door de politie en de dierenarts. Ze kreeg zoveel verdovingspijlen op zich afgevuurd, dat een olifant ermee geveld had kunnen worden. Maar Claartje bleef lopen en brak onderweg ook nog één van haar achterpoten. Uiteindelijk sprong ze dwars door het raam van een kunstwinkel en belande tussen de beeldjes die de kunstenaar daar had uitgestald.

Twee broers kochten haar vervolgens vrij en brachten Claartje naar Bert. Een paar maanden later stond er ineens een kalfje naast haar in de wei. Claartje heeft haar kalf op drie poten op de wereld gezet. Haar achterpoot genas gelukkig volledig, en Claartje heeft nog 22,5 gelukkige jaren op de Leemweg mogen doorbrengen.

Ze heeft als enige bewoonster het prille begin van de Leemweg nog mogen meemaken, toen alles, zoals Bert het omschrijft, nog op zijn 'houtje touwtjes' ging. De allereerste uitzending over de Leemweg van de VPRO, ging over haar ontsnapping en komst naar het koeienrusthuis. Door haar ontdekte Bert dat hij zich goed kon redden met moeilijke, getraumatiseerde dieren, want Claartje is haar trauma nooit helemaal kwijtgeraakt. Misschien juist daardoor had Bert een enorme band met Claartje.

Na 22,5 jaren lief en leed heeft hij gisteren met behulp van de dierenarts afscheid moeten nemen van zijn trouwe metgezelle. Door haar hoge leeftijd zag Claartje slecht, had ze last van stijve gewrichten en ze kreeg last van dunne mest, wat wees op een darmprobleem. Gisterenochtend kon ze ineens niet meer opstaan. Voordat de dierenarts ingreep, kreeg ze nog haar laatste emmer brokjes.

De video daarvan is hier te zien. Haar adoptantes Hedwig, Barbara en Marina willen we bij deze heel hartelijk danken voor hun adopties tijdens haar leven. De Leemweg zonder Claartje, het is haast niet voor te stellen. Rust zacht lieve Claartje, we zullen je nooit vergeten.

Vandaag hebben we een bijzondere nieuwe adoptie binnengekregen. Sabine heeft besloten om niet slechts een koe te adopteren, maar de Leemweg maandelijks met een mooi bedrag te steunen, in de vorm van een algemene adoptie, waar alle koeien en ossen baat bij hebben. Hiermee adopteert ze dus eigenlijk een beetje de hele kudde. Wat een mooi idee! Hartelijk dank voor je adoptie Sabine.

Op de nacht van dinsdag op woensdag is Isabella, een van de oudste bewoonsters van de Leemweg, naar de eeuwige weilanden vertrokken. Isabella (Maas-Rijn-IJsselvee) kwam samen met koe Nadine en Stier Johnny naar de Leemweg. Het drietal was afkomstig van een kleinere stichting, die het financieel niet meer kon bolwerken. Onze ‘belle’ Isabella bloeide helemaal op bij de Leemweg en heeft nog een aantal hele gelukkige jaren mogen beleven met haar kudde. Op dinsdagavond leek het nog prima met haar te gaan. Ze stond lekkeer onder de massageborstel en was rustig aan het herkauwen, toen Bert zijn avondronde deed. De volgende ochtend vond hij haar in de zandbedstal. Ze is heel rustig heengegaan, want er zat geen enkel spoor in het zand. Isabella was een hele lieve koe, en de andere zandbedstal bewoners zullen haar missen. Bij deze willen we haar adoptante Janny nogmaals bedanken voor haar steun aan Isabella en daarmee aan alle koeien van de Leemweg. Rust zacht, Isabella.      

Na een hele reeks nieuwe adopties is nu onze oudste bes, die tevens de oudste koe van Nederland en mogelijk de oudste koe van Europa is, ook opnieuw geadopteerd. Het verhaal van Claartje lijkt veel op dat van Hermien, met het verschil dat er toen nog geen twitter of facebook was, waardoor het verhaal alleen de kranten haalde. Claartje ontsnapte meer dan twintig jaar geleden uit een slachthuis in Koudum en rende vervolgens een hele middag door de straten, achtervolgd door de politie en de dierenarts. Ze kreeg zoveel verdovingspijlen op zich afgevuurd, dat een olifant ermee geveld had kunnen worden. Maar Claartje bleef lopen en brak onderweg ook nog één van haar achterpoten. Uiteindelijk sprong ze dwars door het raam van een kunstwinkel en belande tussen de beeldjes die de kunstenaar daar had uitgestald. Twee broers kochten haar vervolgens vrij en brachten Claartje naar Bert. Een paar maanden later stond er ineens een kalfje naast haar in de wei. Claartje heeft haar kalf op drie poten op de wereld gezet. Haar achterpoot genas gelukkig volledig, en tegenwoordig is Claartje met haar inmiddels 25!! jaar de ‘grande dame’ van de Leemweg. Hedwig heeft Claartje vanaf maart gedeeltelijk geadopteerd. wat een mooi gebaar voor onze staloudste!

Onze gelukskoe Hermien is momenteel de ster van de Leemweg. Gelukkig is de rust na de mediastorm enigszins weergekeerd en kan Hermien rustig herkauwen tussen haar nieuwe kuddegenoten. Het gaat naar omstandigheden heel goed met haar. Hopelijk speelt het weer mee en kan ze over een tijdje met de rest van de kudde het land op, om daar de hele zomer en herfst van haar vrijheid te genieten. Sinds ze op de Leemweg is gearriveerd, is Hermien al drie keer geadopteerd door mensen die geraakt werden door haar verhaal. Zo ook Karin uit Hardinxveld. Ze liet ons weten dat ze gek van koeien is en het gevoel heeft nu een kleine bijdrage aan het harde en goede werk van Bert Hollander en zijn team van vrijwilligers te mogen leveren. En daar zijn wij natuurlijk heel blij mee! Want de kosten voor de verzorging van de koeien zijn hoog en iedere donatie is meer dan welkom. Bedankt Karin!

Eind vorig jaar kwam het boek 'Het koeienparadijs' door schrijfster Bibi Dumon Tak, die tevens vrijwilligster is bij de Leemweg, op de boekenmarkt. Dankzij dit boek heeft de Leemweg al heel wat nieuwe adoptanten en donateurs moegen verwelkomen, zo ook deze nieuwe adoptie van Annie, een van de koeien waarvan het verhaal in 'Het koeienparadijs' wordt uitgelicht. Annie, een koe van het Franse Charolais ras, stond op de markt voor slachtvee in Purmerend te wachten op haar laatste rit naar het slachthuis, toen er ineens een man voor haar kwam staan. De man zei: ‘Deze moet ik hebben.’ De man in kwestie was een in Zwitserland woonachtige Nederlander, die toevallig een dagje in Purmerend moest zijn. Hij had op zich niets speciaals met koeien, maar het lot bracht hen die dag samen. De man kocht Annie vrij, en in plaats van een laatste rit naar het slachthuis, kreeg Annie een vrijkaartje voor een nieuw leven op de Leemweg. Mariette uit Amsterdam werd gegrepen door het verhaal van Annie: "Aangezien het verhaal in het boekje Het Koeienparadijs, waardoor ik ook van jullie bestaan op de hoogte ben gekomen, over Annie, de koe die in Purmerend op een veemarkt stond, mij zo aangreep, heb ik besloten voor Annie te doneren. Het is een prachtig boekje en de verhalen zijn geweldig, dus hulde aan Bibi Dumon Tak. ik liep de bibliotheek hier op IJburg in omdat er een kleine expositie was en werd aangetrokken door de foto van de koe op de voorkant, Claartje. Dat is ook een lieve foto trouwens en wat een verhaal!" Inderdad, wat een verhalen hebben veel van onze koeien. Gelukkig dat er mensen zoals Mariette zijn, die zich het lot van de kudde van Bert aantrekken en de Leemweg besluiten te steunen. Daarvoor onze hartelijk dank!

Koe Maud, die door Bert met de fles is grootgebracht, heeft een nieuwe adoptante. Maud was nog maar een week oud toen ze op de Leemweg arriveerde als adoptiekalf voor koe BB, die een doodgeboren kalfje ter wereld had gebracht. Even leken BB en Maud elkaar te accepteren, maar helaas liep het niet goed af voor het tweetal. BB taalde niet meer naar het kalf en Maud werd heel ziek. Ze kreeg een darmparasiet en al gauw lag ze 24 uur lang aan het infuus, omdat ze niet meer wilde drinken. Na een tijdje begon Maud gelukkig op te knappen en ging zelf weer drinken, maar uiteindelijk kreeg ze er nog een longontsteking bovenop. Dankzij intensieve zorg, veel veeartsbezoeken en medicijnen kwam Maud er weer helemaal bovenop. Nu is Maud al een flinke dame, en lijkt ze in het geheel niet meer op het fragiele kleine kalfje dat ze ooit was.Maud is gedeeltelijk geadopteerd door Liesbeth, die de Leemweg ook nog een mooi bedrag schonk bovenop haar adoptie. Liesbeth schreef ons als reden voor haar adoptie: "Ik heb begrepen dat al het geld dat binnenkomt over alle dieren verdeeld wordt. Daar ben ik het helemaal mee eens. Als het geld maar ten goede aan de dieren komt, vind ik alles best." Lieve Liesbeth, iedere cent van je adoptie komt de koeien van de Leemweg ten goede. Namens alle vrijwilligers, hartelijk dank voor je gulle gift!

Toen Hermien een paar dagen geleden bij de Leemweg aankwam, is er een ook fotoserie gemaakt. De foto's laten zien hoe Hermien, nog helemaal versuft van de verdovingspijl, uit de trailer wordt getrokken en uiteindelijk op haar voorlopige plaats naast Maartje belandt. De fotoserie is hier te zien. Het gaat inmiddels uitstekend met Hermien en Zus, die beiden in de loopstal staan, totdat ze in de lente het weiland opgaan.

Het verhaal van Hermien, dat zowel in het binnen- als buitenland groot nieuws werd, heeft onze rustige kleine koeienopvang flink in de kijker gezet. Dat heeft behalve een hoop commotie, gelukkig ook veel goeds opgeleverd. Hermien heeft koeien die dagelijks naar het slachthuis worden getransporteerd een gezicht gegeven, en ons ervan doordrongen, dat ieder dier, net als wij mensen, aan het leven hangt. En dat heeft de Leemweg veel steunbetuigingen en nieuwe adoptanten gebracht, waar wij als instelling, die volledig op donaties draait, natuurlijk erg blij mee zijn. Belinda uit Haarlem raakte door het verhaal van Hermien bekend met de Leemweg, en besloot om de twee jongsten van de Leemweg, de tweeling Juultje en Rene, gedeeltelijk te adopteren. Belinda schreef hierover: "'Als enthousiast dierenvriend ging mijn hart sneller kloppen toen ik vanwege de  bewonderenswaardige escapades van jullie Hermien, meer kwam te weten over jullie inspirerende Koeienrusthuis. Elk leven is waardevol, zodat ik besloten heb voor een deeladoptie voor de stoere tweeling Juultje en Rene en hoop hen 4-ever financieel te kunnen blijven ondersteunen. Alle goeds voor nu en  de verre toekomst."Hartelijk dank Belinda, wij zijn zoals altijd, ontzettend blij met je steun!

Ze is nog maar net op de Leemweg gearriveerd en er hebben zich deze week alweer 2 nieuwe adoptanten voor de moedige Hermien aangediend. Het verhaal van Hermien kent heel Nederland zo onderhand wel. Deze dame van het Limousin ras ontsnapte 2 maanden geleden in Brabant uit een transportwagen, die op weg was naar het slachthuis. Daarna leefde ze wekenlang in het bos en liet zich door niets en niemand vangen. De Partij voor de Dieren begon een crowdfundingactie, en zo werd er een flink bedrag opgehaald voor de verzorging van Hermien en haar soortgenote Zus, die samen met Hermien de benen nam en nu ook op de Leemweg woont. Maar iedere nieuwe adoptie is een enorme steun voor ons, omdat deze gelden niet Hermien, maar de hele kudde en de voorzieningen voor alle koeien ten goede komen. De eerste adoptant wil liever niet met naam genoemd worden, wat wij uiteraard respecteren, maar heeft met ingang van februari een mooi bedrag voor een heel jaar overgemaakt. Dan is er ook nog een deeladoptie van Trudy binnengekomen. Trudy schreef ons: "Omdat het bestaan van het koeienrusthuis mij niet bekend was, totdat ik las dat de ontsnapte koe Hermien er geplaatst is, zou ik mijn maandelijkse bijdrage graag willen geven aan Hermien. Dankzij haar ben ik het rusthuis immers op het spoor gekomen! Bovendien is zij voor mij een rolmodel geworden. Wat een power en een lef moet je hebben als je weigert je rechtstreeks naar je ondergang te laten voeren en de sprong naar het onbekende waagt door te vluchten!" Daar zijn wij het roerend mee eens. hermien is een heldin. Op de foto is zij te zien kort na haar aankomst in de loopstal. Ze moest nog even een dag vastgezet worden, totdat ze tot rust was gekomen. Maartje maakt alvast kennis met haar nieuwe buurvrouw. Wij bedanken beide adoptanten voor hun gulle bijdrage aan de verzorging van Hermien!