Bij het afscheid van Jennifer

Eerder deze maand overleed Jennifer, een koe die boven alles moeder was. Ze werd ooit gekocht op een veeveiling door iemand die graag met haar wilde fokken. Toen Jennifer niet drachtig werd besloot de eigenaresse haar koe niet weg te brengen naar de slacht, maar belde ze met Bert. Een zeer ongewone beslissing in de wereld van de fokkerij.

Jennifer kwam op de Leemweg te staan en niet veel later werd ze dikker en dikker. Ze bleek toch drachtig. Bert belde met de eigenaresse, maar ook toen bleef ze bij haar besluit: Jennifer mocht haar kalf krijgen en behouden. Sonia werd geboren, een prachtig roodbont dier dat opgroeide tussen tientallen tantes, maar Jennifer was en bleef haar moeder tot het laatst toe.

Ook toen Sonia al groter was dan Jennifer bleef ze bij haar melk drinken. Ze zakte op haar knieën, stak haar snuit tussen de achterpoten van Jennifer door en dronk zo jarenlang uit de uier van haar moeder tot er na zes jaar echt geen druppel meer uit kwam.

Jennifer werd dit jaar steeds zieker. Ze leed aan huidkanker. De dag voor haar dood belde ineens haar oude bazin na vijftien jaar op. Ze vroeg of Jennifer nog leefde en of ze haar nog eens mocht komen aaien. Bert zei dat ze net op tijd was. Diezelfde dag is ze nog gekomen om afscheid te nemen van de koe die ze ooit het leven had gegund in plaats van de dood. Jennifer werd op de Leemweg achttien jaar.