In ons vorige bericht over Yoshua, moesten we helaas de trieste mededeling doen, dat onze dansende os, die altijd blij en vrolijk was, met 16 jaar aan de gevolgen van zijn ouderdom is overleden. Vanaf 2011 werd hij op de Leemweg met alle zorg en liefde omringd, waarvan hij zijn laatste jaren als bewoner van de zandbedstal doorbracht. Yoshua maakte regelmatig een dansje van blijdschap, vooral als er net een lekkere berg vers zand was gestrooid.

In onderstaande clip kan iedereen nog een keertje van Yoshua genieten. Vaarwel lieve Yoshua, we zullen je missen..

Regelmatig krijgen we kleine en grote bedrgaen geschonken door mensen, die zelf liever niet in beeld willen, maar onze stichting een warm hart toedragen. En met iedere Euro zijn wij ontzettend blij.

Deze week kregen we weer zo'n mooie donatie. En hoewel we liever geen bedragen noemen, is dit echt een mooi steuntje in de rug, op weg naar onze grootste droom: het aanschaffen van een brandveilig dak voor de stal.

Bij deze dus onze hartelijke dank aan de anonieme koeienvriend, die deze wens weer een klein stukje naderbij heeft gebracht!

Onze lieve, bijzondere, altijd blije Yoshua, de dansende os is niet meer.

Sinds 18 mei 2011 woonde hij op de Leemweg: Yoshua (3/4 Belgisch Blauw, 1/4 Maas-Rijn-IJsselvee), was afkomstig uit een stal, waar hij samen met een groepje oude stieren liefdevol werd verzorgd. Toen het onderhoud van de dieren te duur werd, belde de eigenaresse met Bert. Het duurde even voordat Yoshua zijn draai tussen de dames aan de Leemweg gevonden had. Maar toen hij eenmaal volledig was opgenomen in de kudde, kwam hij tot rust.

Yoshua hield zielsveel van de aandacht van Bert en zijn kuddegenoten. Een lekkere borstel over zijn vacht maakte hem ook overgelukkig. Ook ging hij er regelmatig letterlijk bij zitten (zie foto) en genoot hij enorm van een dansje in de zandbedstal, vooral als er net nieuw zand was gestort.

Op 13 december kwam Yoshua niet meer overeind. Hij wist dat zijn einde was gekomen. Een hartverscheurende beslissing voor Bert, die niets anders kon doen dan de dierenarts te bellen. Yoshua heeft 16 jaar oud mogen worden. En nu danst hij in de eeuwige weilanden verder... het ga je goed daar, lieve Yoshua

Wij willen Yoshua's adoptanten Marijke, familie Schaap en Bernardien heel hartelijk bedanken voor hun steun.

Sisu, onze kleinste os, is opnieuw geadopteerd. Karin uit Coevorden heeft besloten om Sisu vanaf nu te gaan ondersteunen.

Sisu werd gered door Irene, die het door zijn kudde verstotene en volkomen verwaarloosde kalfje al een tiidje in de gaten had gehouden tijdens wandelingen met haar hond. Het scharminkeltje, dat al 8 maanden oud bleek toen ze het van de boer overkocht, leek op dat moment door ondervoeding en ziekte meer op een kalfje van een maand of 3. Met veel liefde, zorg en behandelingen door de dierenarts kwam Sisu er weer helemaal bovenop. Zijn naam betekent in het Fins 'doorzetter'. En dat is ook precies wat Sizu is. Ondanks het feit dat hij maandelang alleen en hongerig in een weiland stond, apart van zijn kudde, is hij blijven leven en gaat het nu harstikke goed met Sisu. Behlave Karin, heeft nu ook haar moeder besloten om bij te dragen aan de adoptie van Sisu. Dubbel plezier!

Namens Sisu en de vrijwilligers, Karin en haar moeder, bedankt!

Het nieuwe jaar begint goed! Een anonieme adoptante heeft maar liefst 2 van onze bewoners geadopteerd. Maud en Roel zijnd e gelukkigen, en daarom zetten we ze hier nog even extra in beeld.

Maud werd als adoptiekalf naar de Leemweg gebracht voor Bambi, die een doodgeboren kalf ter wereld had gebracht. Ze was toen nog maar een week oud. Even leken ze elkaar te accepteren, maar helaas liep het niet goed af voor het tweetal. BB taalde niet naar het kalf en Maud werd heel ziek. Door de stress van het vervoer en de nieuwe omgeving, kreeg een darmparasiet die Maud al bij zich droeg, de overhand. Al gauw lag ze aan het infuus, omdat ze niet meer wilde drinken. Na een tijdje begon Maud gelukkig op te knappen maar een week later was het helaas weer mis. Door haar verzwakte weerstand sloeg bij Maud een longontsteking toe. Dankzij intensieve zorg, vele veeartsbezoeken en medicijnen kwam Maud er weer helemaal bovenop.

Roel is een Blaarkop, die werd geboren op een kinderboerderij. De eerste vijf maanden van zijn leven mocht hij bij zijn moeder blijven. Het schattige stiertje kreeg volop aandacht van de bezoekers van de kinderboerderij, in het bijzonder van zijn fans Lisette en Bob. Maar kleine stiertjes worden groot, dus op een gegeven moment werd besloten dat Roel naar de slacht zou gaan. Maar Lisette en Bob wilden Roel graag een kans op een toekomst bieden; zij kochten het stierkalf vrij en regelden een plek voor hem op de Leemweg. Roel gaat nu samen met leeftijdsgenootjes Jip en Janne en lang en gelukkig leven tegemoet op de Leemweg.

Wij bedanken de adoptant, die liever anoniem wil blijven, heel hartelijk voor de adoptie van Maud en Roel!

Zit uw kat of hond ook alweer al te trillen bij iedere knal die door de straten galmt? Het is bijna weer oud en nieuw, en daarmee bij uitstek de stressvolste tijd van het jaar voor vele dieren.

Het afsteken van (illegaal) vuurwerk heeft een enorm nadelig effect op alle dieren. Hun oren zijn vele malen gevoeliger dan die van ons, en omdat ze niet begrijpen waar dat oorverdovende lawaai ineens vandaan komt, zorgt het voor een onmiddelijke paniekreactie. Maar niet alleen honden en katten kruipen angstig in een hoekje, ook staldieren raken volledig in paniek door de enorme herrie die vuurwerk veroorzaakt. Daarom ondersteunt de Leemweg de actie 'Ik klap voor een definitief vuurwerkverbod'

Namens alle dieren, klapt u ook met ons mee? Voor meer informatie over deze actie, ga naar de website van Vuurwerkmanifest

Een mooie actie voor het einde van het jaar door Wild Westland. Met hun actie Cheese for peace oftewel kuipjes voor koetjes, willen ze het eten van heerlijke, dierleedvrije vega producten bevorderen en tegelijkertijd goede doelen voor dieren steunen.

Voor ieder kuipje kaas dat van dit merk wordt verkocht, wordt maar liefst 1 Euro aan de Leemweg gedoneerd! Wat een prachtige, smaakvolle actie van WildWestland. Meer informatie over het verhaal van Wildwestland, hun lekkere producten en de filosofie achter het bedrijf, vind je op hun website

Bregje is vlak voor het einde van het jaar opnieuw geadopteerd. Pia heeft besloten Bregje met een mooi bedrag per maand te gaan steunen.

Bregje, een zogenaamde Witterik van het Holstein-Friesian ras, stond samen met koe Joke als knuffelkalf op een kinderboerderij. Maar kleine kalfjes worden groot. Toen de twee kalveren qua formaat niet meer bij de kinderboerderij pasten, was het de bedoeling dat ze naar het slachthuis zouden gaan. Een dierenvriendin wist hen voor dit lot te behoeden, door beide koeien vrij te kopen. Op 22 mei 2015 was het zover: Bregje mocht samen met Joke komen genieten van haar eerste Lente op de Leemweg.

Lieve Pia, hartelijk bedankt voor jouw kerstadoptie van Bregje!

Naast het klokje rond verzorgen van zijn kudde, is Bert Hollander een niet onverdienstelijk fotograaf. Hij stuurt het vrijwilligersteam dan ook regelmatig de prachtigste plaatjes binnen de groepsapp, die wij dan weer dankbaar gebruiken voor onze nieuwsbrieven en site.

Het mooiste plaatje van het jaar is wat ons betreft os Henk, die vredig in de wei staat met als achtergrond een felroze hemel. We vonden de foto zo mooi, dat we hebben besloten hem dit jaar als postzegel voor onze nieuwsbrieven te gebruiken. Donateurs, houd uw postbus in de gaten... er kan weleens een brief met een hele mooie postzegel inzitten!

Megan en Tess zijn onze twee lakenvelders. En nu zijn ze beiden opnieuw geadopteerd. Marc uit het Belgische Sint Genesius heeft beide dames op een adoptie getrakteerd.  We zullen Megan en Tess bij gelegenheid meteen even in het zonnetje zetten, door hun levensverhaal te delen.

Megan (rechts) had voordat ze naar de Leemweg kwam, het leven geschonken aan een kalf. Maar omdat ze zo mager was, werd het haar meteen afgenomen. Ze liep dagenlang te loeien om haar kind. Een buurvrouw trok zich het lot van deze koe aan en kwam vanaf dat moment twee keer per dag langs, om Megan te troosten met lekkere koeienkoeken. Aan het einde van het weideseizoen wist buurvrouw Mieke niet, wat de boer met Megan van plan was. Daarom kocht ze Megan vrij en bracht haar op 26 oktober 2012 naar Bert.

Tess (linker afbeelding) is een volle zus van Megan. Het tweetal arriveerde samen op de Leemweg. Beide koeien hadden op de boerderij waar ze vandaan kwamen, een stal gedeeld. Omdat Tess een jaar jonger is dan Megan, probeerde ze toen ze een kalfje was zelfs bij Megan te drinken, maar hield ermee op toen ze merkte dat er geen melk te halen viel bij haar grote zus. Dankzij dezelfde buurvrouw werd ook Tess vrijgekocht, en nu wonen beide zussen alweer 9 jaar samen op de Leemweg. Ze zijn nog steeds onafscheidelijk.

Marc, namens Megan en Tess, (drie)dubbel bedankt voor je gulle adoptie!