Koeien die niet meer productief zijn, hebben recht op een onbezorgde oude dag

Dat is het idee achter Stichting de Leemweg. Onze stichting adopteert en verzorgt koeien uit heel Nederland die zijn ontsnapt uit het slachthuis, zijn verwaarloosd of om wat voor reden dan ook, nergens anders terecht kunnen. De dieren die bij ons onderdak krijgen, hebben veelal de dood letterlijk in de ogen gekeken. Op de Leemweg wordt geen koe of os ooit geslacht. Bij ons mogen ze in alle rust en vrede herkauwen, totdat ze van de ouderdom sterven.

Natuurlijk is ons werk een druppel op de gloeiende plaat.

Maar ons motto is en blijft dat koeien meer dan ‘melkproducenten’ zijn. Runderen zijn intelligente, sociale dieren, die ook een goed leven verdienen. De gemiddelde melkkoe geeft gedurende haar leven vele duizenden liters melk voor de zuivelindustrie. Dat verdient volgens ons een stukje respect. 

Stichting de Leemweg is in 1996 opgericht door de vrienden Bert Hollander en Rien van den Bergh. Bert verzorgde op dat moment twee koeien die waren overgebleven na het sluiten van het melkveebedrijf van zijn ouders. Deze koeien, genaamd Linda en Rieki, waren de eerste twee koeien van de stichting.  

Op dit moment telt de Leemweg 48 bewoners, van jong tot heel oud. De meeste melkkoeien worden na 3 tot 6 jaar geslacht en stiertjes leven meestal niet langer dan 1 jaar. De Leemweg is de enige plek in Nederland, waar koeien van 20 jaar of ouder te zien zijn en waar u ook ossen kunt bewonderen. Wij laten onze oudjes graag genieten van een welverdiend pensioen! 

Meer weten? Neem gerust contact met ons op.

Boek 'Het Koeienparadijs' ligt in de winkel

Eindelijk is het er! Een heus boek over de Leemweg en haar bewoners. Het boek is geschreven door de bekende Nederlandse kinderboekenschrijfster Bibi Dumon Tak, en vormgegeven door Steef Liefting. Hieronder vertelt Bibi iets over de ontstaansgeschiedenis van 'Het Koeienparadijs'.

Met de ontsnapping van Viktoria uit het slachthuis begon mijn schrijverschap. Nadat ik de foto van Viktoria in de krant had zien staan wilde ik een boek over koeien schrijven, getiteld: De geluksboerderij. Dat was in 1998. Ik bezocht de boerderij van Bert Hollander waar Viktoria stond in 1999, en trof daar al die aan de slacht ontsnapte dieren. Ik besloot toen een nonfictieboek over koeien in het algemeen te schrijven, met het verhaal van Viktoria en haar lotgenoot Claartje als openingshoofdstuk. Het koeienboek verscheen in 2001 en kreeg een Zilveren Griffel. Er volgden daarna nog vele boeken. Ik ontmoette honderden mensen, maar met Bert Hollander en zijn koeien ben ik altijd bevriend gebleven.   (Ik kocht zelf in 2008 een koe die aan de slacht was ontsnapt en bracht haar naar De Leemweg. Ik verzorg de Nieuwsbrief voor de donateurs en zorg op die manier voor inkomsten voor de stichting. Inmiddels maak ik de Nieuwsbrief samen met Steef Liefting die ook de vormgeving deed voor dit boek.)

Deeladoptie voor Juultje

We zijn verheugd te melden dat de vrouwelijke helft van de uit Callantsoog geredde tweeling, Juultje en Rene, gedeeltelijk is geadopteerd door Rosé de Bock. Juultje en haar tweelingbroer Rene werden in mei 2016 in een weiland bij Callantsoog geboren. Toevallig werden ze kort na de geboorte door een diervriendelijk stel met hun kinderen en meereizend nichtje Julia ontdekt. Omdat het een tweeling betrof, waarvan de stier sowieso geen meerwaarde voor de melkindustrie heeft en het kweentje waarschijnlijk geen baarmoeder had (wat vaak het geval is bij de vrouwelijke helft van een tweeling) zouden de kalveren naar de slacht gaan. Angela, Cornel, hun kinderen en Julia kochten de tweeling vrij. Sindsdien woont het tweetal op de Leemweg, waar ze van een hopelijk heel lang leven in vrijheid mogen genieten. De adoptante is duidelijk een dierenvriendin. Ze gaf aan, dat ze Juultje met alle liefde adopteert. En daar zijn we heel blij mee!

Jane geadopteerd

We kregen deze week het fijne bericht, dat onze Jane een adoptante heeft gevonden. Jane is voor de helft een zwarte blaarkop en voor de andere helft een Holstein koe. Jane is een echte gelukskoe, want ze is geboren op de Leemweg, als dochter van rode Blaar Doortje. Jane is altijd in de buurt van haar moeder te vinden (staat achter haar op de foto). Ze heeft de donkere kleur van haar vader, een Holstein stier, en de tekening van haar moeder. Een blije koe zonder trauma's, die haar hele leven op de Leemweg zal doorbrengen. Tina uit Utrecht heeft besloten om Jane gedeeltelijk te adopteren, omdat ze naar eigen zeggen zelf (nog niet) de middelen en ruimte heeft om koeien een langer leven te bieden en daarom graag Stichting de Leemweg steunt. Lieve Tina, dat lijkt ons een uitstekende reden! Ook namens Jane, hartelijk dank voor je adoptie.

Nieuwe bewoonster Riekie

Sinds een paar weken heeft de Leemweg er een nieuwe bewoonster bij, en nu ze buiten op het weiland rondloopt, heeft Bert een paar mooie foto's van haar kunnen schieten, waardoor ze nu ook op de site kan. Rode lakenvelder Riekie was de allerlaatste koe van een gepensioneerd boerenstel uit Staphorst. Maar in plaats van haar naar het slachthuis te sturen, gunde het boerenstel haar een mooie oude dag. Dus verhuisde Riekie eind juni met de trekker vanuit Staphorst naar het Friese Zandhuizen, waar ze nu tot in lengte van dagen in vrijheid van haar welverdiende pensioen mag genieten. Na een paar dagen wennen op stal loopt de tienjarige Riekie nu al vrolijk bij de kleine kudde rond en voelt zij zich helemaal thuis op de Leemweg.

Inge en Drikus

Bert heeft in 2015 deze mooie foto's van 'de stem van de Leemweg' Inge Vlaspolder en haar zachtaardige reus, de 1700 kg zware os Drikus, gemaakt. We willen deze foto's graag als eerbetoon aan Inge op onze site delen.

Dag lieve Inge

Ons posthume eerbetoon gaat deze keer niet naar een koe, maar naar een heel bijzonder mens: onze geweldige vrijwilligster Inge Vlaspolder, die met haar warme hart en vriendelijke manier van communiceren een onmisbare spil was voor zowel de donateurs als de andere vrijwilligers op de Leemweg. Het afscheid van Bert naar Inge toe, dat op 7 juni op zijn facebook pagina is gepubliceerd, is onveranderd op deze site overgenomen: "Velen van u kennen Inge, omdat ze al bijna 10 jaar de vragen die binnenkomen via de website van de rundveeopvang (koeienrusthuis.nl)beantwoorde en verder ook contact onderhield met donateurs. Ik kende haar, doordat ze 9 jaar geleden mijn en haar grote vriend Driekus van inmiddels een 1700 kg bij mij gebracht heeft. Ruim een jr geleden is Inge ernstig ziek geworden en dat is niet meer goed gekomen. Gisteren zijn door de wensambulance haar laatste wensen vervuld:o.a. de rundveeopvang bezoeken met uiteraard als hoogtepunt langs bij Driekus in het land. En dan is dat grote gevaarte zo voorzichtig met Inge en de brancard,ongelooflijk. Inge wou niet meer op de foto, dus ik heb alleen te delen het moment dat Driekus weer in het land was en dat Inge weer in de ambulance ging en dat Driekus dat helemaal volgde, ook zo bijzonder. Inge is vanochtend overleden. Lieve Inge, ik zal altijd van je blijven houden."

Het verhaal van Drikus en hoe Inge met Bert in contact kwam, kunt u lezen door op deze link te klikken. Rust zacht, lieve Inge, en duizend dank voor alles wat je voor de Leemweg hebt gedaan. Wij zullen je nooit vergeten.

Victoria met 21 jaar overleden

Op 6 Juni moest Bert helaas een van zijn oudste bewoonsters laten inslapen: de moedige, door haar vluchtpoging door heel Nederland bekend geworden koe Victoria. Victoria ontsnapte 19 jaar geleden uit een slachthuis in Friesland en bleef zes dagen lang rennen voor haar leven. Gedurende die zes dagen werd ze wereldnieuws. Cameraploegen filmden haar, terwijl ze over besneeuwde weilanden galoppeerde, over sloten sprong en door winkelstraten liep. Ze had geen naam, maar toen ze eindelijk gevangen werd, kreeg ze een naam die deze heldhaftige dame eer aandeed: Victoria. Journaliste Karin de Mik kocht haar vrij en bracht haar naar Bert. Het heeft heel lang geduurd voordat Victoria tot rust kwam. Ze werd door haar traumatische ervaringen nooit een knuffelkoe, alleen Bert kon bij haar in de buurt komen. Maar ze heeft een lang en gelukkig leven gehad op de Leemweg, in het gezelschap van de kudde en haar hartsvriendin Claartje, die nog een paar jaar ouder is dan Victoria. Op 6 juni kon Victoria opeens niet meer overeind komen. Haar lichaam was op. Bert heeft haar toen moeten laten inslapen. Rust zacht, moedige Victoria.

Stier Rene geadopteerd door naamgenote

Rene is de mannelijke helft van een tweeling, die in mei 2016 ergens in een weiland bij Callantsoog werd geboren. Omdat het een tweeling betrof, waarvan de stier sowieso geen meerwaarde voor de melkindustrie heeft, zouden de kalveren onherroepelijk naar de slacht gaan. Een paar dierenvrienden, die toevallig net langs het weiland reden waar het pasgebroen tweetal lag, kocht de tweeling vrij en nu mogen Rene en zijn tweelingzus van een heel lang leven op de Leemweg genieten. En er is nog meer goed nieuws, want er heeft zich alweer een adoptante aangediend, die tevens zijn naam deelt. Renée, names de vrijwilligers van de Leemweg, hartelijk bedankt voor deze adoptie, want alle hulp is meer dan welkom!

Deeladoptie voor Kees

De tweejarige Kees, onze prachtige grijze os, die dankzij de negenjarige Lucia een enkele reis richting het slachthuis bespaard bleef, is gedeeltelijk geadopteerd door dierenvriendin José uit Bakel. José woont naar eigen zeggen helaas te ver weg om ook op een andere manier bij te dragen aan de stichting, maar is blij dat ze op deze manier voor een klein deel haar bijdrage kan leveren aan een beter leven voor dieren. Namens alle vrijwilligers van de Leemweg willen wij José bij deze heel hartelijk danken voor haar deeladoptie van Kees. Iedere adoptie is een enorme steun voor ons.

Geef u ook op voor de papieren nieuwsbrief!

Ieder seizoen verstuurt De Leemweg een nieuwsbrief, met foto’s en verhalen over onze koeien. Benieuwd? Schrijft u zich dan in en stuur uw naam en postadres naar Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.. Dan wordt u meteen opgenomen in ons adressenbestand.
Zelf houden we ook niet van een overdaad aan post, dus we vragen verder niets van u. Nou ja, misschien alleen om de brief te lezen, de foto’s te bekijken en de bewoners op de aangehechte prentbriefkaart te bewonderen. De kersverse lentenieuwsbrief ligt alweer bij de drukker!

Totdat de dood ons scheidt...

Gisteren heeft Bert de trieste beslissing moeten nemen, om de 15 jarige Mathilde in te laten slapen. De ene dag liep ze nog zij aan zij met haar hartsvriendin, geit Thea, door het weiland. De volgende dag kon ze ineens niet meer opstaan door een zenuwaandoening, hoogswaarschijnlijk als gevolg van haar hoge leeftijd. Voor Thea is dit verlies heel ingrijpend. Vanaf het moment dat zij en Mathilde elkaar zagen, was het liefde op het eerste gezicht. Onafscheidelijk, zomer en winter, ze sliepen altijd in dezelfde box. Het soort band waar wij mensen nog iets van zouden kunnen leren. Mathilde was één van het zestal koeien, dat op het nippertje gered werd van de slacht. Zij en de andere vijf koeien mochten het transport verlaten om een lang en gelukkig koeienleven op de Leemweg tegemoet te gaan. En dat heeft ze gehad, vooral samen met Thea. Helaas moet Thea nu zonder Mathilde verder, en dat zal wel even wennen zijn zonder haar levenslange compagnon. Rust zacht Mathilde, en veel sterkte Thea. Om het tweetal te eren, hebben we nog een paar mooie plaatjes van hen samen toegevoegd.

Kleine deeladoptie voor Bender

De Benjamin van de Leemweg is nog maar net binnengekomen, en nu alweer geadopteerd! Bender is een echte beroemdheid. Hij werd bekend bij het Nederlandse publiek door het programma Utopia. Na afloop van het programma regelde zijn verzorger Ruud Zwaan, dat Bender naar Bert mocht. Tussentijds stond Bender nog even bij een boer, maar vorige maand mocht hij eindelijk naar zijn nieuwe plekje op de Leemweg verhuizen. Bender is gedeeltelijk geadopteerd door Yvonne, die naar eigen zeggen dol is op dieren. Yvonne, namens Bender en alle vrijwilligers op de Leemweg, hartelijk dank voor je steun!

Televisiester Bender is de nieuwe bewoner van de Leemweg

Bender is een echte beroemdheid. Het stiertje is bekend geworden bij het Nederlandse publiek door het programma Utopia. Bender zou naar een mesterij gaan, maar dat is, mede dankzij zijn bekendheid, niet gebeurd. In plaats van een enkeltje slachthuis mocht Bender naar Bert op de Leemweg, om daar hopelijk een hele oude stier te worden. Bender kwam vrijdag 24 februari bij zijn nieuwe thuis aan. Ruud Zwaan heeft Bender van een wisse dood gered: hij verzorgde Bender in het programma Utopia. Toen het programma ten einde was, besloot Ruud Bender mee te nemen. Eerst stond Bender bij een boer, maar al spoedig ontstond er contact tussen Ruud en Bert, waardoor het lot van Bender op een goede manier werd bezegeld. Welkom op de Leemweg Bender!

Juultje en Rene de tweede tweeling op de Leemweg

Na dumpkalveren Jip en Janne, heeft Bert er nu een tweede tweeling bij! Hieronder het verhaal in de woorden van Angela en Cornel, de redders van het tweetal, dat nu de rest van zijn leven op de Leemweg mag doorbrengen.

"Op 1 mei 2016, rond kwart voor vier in de middag, reden we met onze kinderen en ons nichtje Julia, dochter van Rene, de pas overleden broer van Cornel, naar Callantsoog; even een ijsje halen op het strand.Toen we allemaal mensen langs de kant van de weg zagen staan, bleken er net 2 kalfjes geboren te zijn; een kuitje en een stiertje. Er stonden al 2 boerenzonen klaar om de kalfjes weg te halen, mama likte ze schoon. Wij wisten wat er ging gebeuren en vroegen aan de zonen wat ze met deze kalfjes gingen doen. Ze maakten een handgebaar en zeiden: "Ach, die gaan weg."  Onze kinderen en hun nichtje hadden het erover om ze dan maar te kopen, en ze Rene en Juultje te noemen. De vader van Julia noemde haar namelijk vaak Juultje. Dat vonden wij een goed idee; wij zouden immers 2 kalfjes redden van de wrede melkindustrie. Want een stier hadden ze niet nodig en een kweentje ook niet. Bij een tweeling heeft de dame vaak geen baarmoeder, en een koe zonder baarmoeder kan natuurlijk geen kinderen krijgen en dus ook geen melk geven. Zo gezegd zo gedaan; wij hebben Juultje en Rene gekocht en na een tijdje mochten ze eindelijk weg. 'T zijn wel al echte reizigers. Ze zijn van Callantsoog naar Friesland gegaan, van Friesland naar Slootdorp en van Slootdorp naar Schagen, maar nu eindelijk naar het mooiste plekje van Nederland, naar Bert. Ze mogen nu oud worden tussen andere koeien die niets moeten, maar gewoon heerlijk koe kunnen zijn."

Welkom Juultje en Rene! Hopelijk dienen zich gauw een stel lieve adoptanten voor jullie aan.

2e deeladoptie voor Sientje

Het is ook geen wonder, dat mensen massaal voor Sientje vallen. De jongste bewoonster van de Leemweg is pas vorig jaar als te vroeg geboren kalf door Bert opgenomen, maar ze is nu al een echte ster op zijn facebook pagina. Als echte knuffelkoe vertedert Sientje alle harten. En nu heeft zich dan ook al de tweede adoptant aangediend! Meyke uit Tilburg wil Sientje graag gedeeltelijk adopteren, waardoor Sientje nu twee deeladopties op haar naam heeft staan. Lieve Meyke, namens Sientje en de andere koeien op de Leemweg, bedankt voor je steun!